నారద,తుంబుర వీణానాదములకు కఠిన శిలలుకూడా కరిగిపోయాయిట. ఆమరశిల్పి జక్కన్న చిత్రంలో ఒక పాటలో కవి, ‘ పైన కటిన మనిపించును, లోన వెన్న కనిపించును; జీవమున్న మనిషికన్న శిలలే నయమనిపించును..’ అని వ్రాసారు. నిజమేకదా! అంత కఠినమనిపించే శిలలనే వెన్నను చెక్కినట్లు చెక్కి అద్భుత శిల్పాలను చెక్కారు; ఎన్నో ఆధ్యాత్మిక, సామాజిక విషయాలను మనకు బోధించారు మన పూర్వులు.
జీవరాశుల్లో మానవ జన్మ అత్యుత్తమమైనది. పశుపక్ష్యాదులకు ఒకటో, రెండో ముఖ్య గుణాలుంటాయి. వాటి జీవితాంతం అవి అవే గుణాలను పట్టుకొని జీవిస్తాయి; ఆ గుణాలతోనే అవి మనకు తెలియబడతాయి. కానీ, సహజంగా అనేక ఉన్నతమైన గుణాలున్న మనిషి, నివురుగప్పిన నిప్పులాగా, తన సహజ నైజాన్ని కఠిన పాషాణాల్లాంటి దుర్మార్గపు గుణాలచే కప్పబడి, మానవత్వాన్నే మరచి, శిలలుకూడా సిగ్గుపడేలాగా జీవిస్తున్నాడు.
సామ్రాజ్యవిస్తరణ కాంక్షతో, అప్పటి రాజులు, అధికార కాంక్షతో, ధనకాంక్షతో, పేరు,ప్రతిష్టల కాంక్షతో అనేక యుద్ధాలుచేసి, అనేకమంది సైనికుల, అమాయక ప్రజల ప్రాణాలనుతీసి, తమ,తమ బలహీనతలను, తమ,తమ బలీయమైన కోరికలుగా మార్చుకొని, ఇతర రాజులను ఓడించి, తమతమ గుత్తాధిపత్యాన్ని ప్రతిష్టింపచేసుకున్నారు. తమతమ ‘ విజయాలను చరిత్రలో నిలిచిపోయేటట్లుగా, భావితరాలవారికి గుర్తుండేటట్లుగా శిలాశాసనాలను చెక్కించారు. వీరి చేష్టలకు శిలలు నివ్వెరపోయాయి; తలలువంచి, కుంచించుకుపోయాయి. ఆ యా మహారాజులు గెలిచింది శారీరకంగా బలహీనులైన తోటి రాజులనా? గెలిచినా, వారు ఆ యా రాజుల, ఆ యా దేశాల ప్రజల మనస్సులను ఎప్పటికీ గెలవలేదే!! వారి మనసులను పాషాణ శిలలుగా మార్చివేసారే! మానసికంగా తమతమ బలహీనతలను గెలవలేని ఆ రాజులు అంతమంది సామంతరాజులను గెలిచినా ఒరిగింది ఏముంది? డబ్బు, పేరు తప్ప? వారిని గెలిచి, తామే గెలిచామనుకున్న ఆ రాజుల మనస్సులు కఠిన శిలలు అనబడే ఆ కొండరాళ్ళకంటే మించిన బండరాళ్ళుకావా? ’. ఇదంతా చరిత్ర అనుకున్నా, నేటి భారతమేంటి? అప్పటిలా అనేక యుద్ధాలు నేడు జరగకపోవచ్చు. కానీ, అంతకంటే ఎక్కువగా దేశదేశాల రాజకీయనాయకులు కుశ్చిత, కుటిల, స్వార్ధ రాజకీయాలతో ప్రజలను మోసగిస్తూనేవున్నారు; మానసిక క్షోభకు గురిచేస్తూనేవున్నారు.
అప్పట్లో కొంతమంది రాజులు ఇతర బలహీన రాజులను ఓడించి, సామంతులుగా చేసుకున్నా, ఆతరువాత ప్రజలను బాగానే చూసుకున్నారు. కానీ, నేటి రాజకీయనాయకులు మనుషుల ప్రాణాలకే ముప్పుతెస్తూ, మానవజాతి మనుగడకే ప్రశ్నార్ధకమవుతున్నారు. వీరి కుయుక్తులు సూక్ష్మదర్శినిలోకూడా కనిపించవు. తినే, త్రాగే ఆహారపదార్ధాలలో విషపూరిత రసాయనాలను కలిపి ప్రజలకు అందచేస్తున్నారు. బియ్యంలో ప్లాష్టిక్ బియ్యాన్ని కలుపుతున్నారు; కోడిగ్రుడ్లల్లో రసాయనాలను నింపుతున్నారు; మిరియాలలో బొప్పాసు గింజలను కలపటంవంటి అనేక దుర్మార్గాలను చేస్తున్నారు. చేసేది వ్యాపారులైనా, వారికి కొమ్ముకాసేది మూలసూత్రధారులైన రాజకీయనేతలే కదా?
ఇప్పుడు చెప్పండి శిలలు కఠినమైనవి అంటారా? లేక ఈ రాజులు, రాజకీయనాయకుల మనస్సులు శిలలకంటే కఠినమైనవంటారా? వీరి చేష్టలను అరికట్టాలంటే మనమంతా మేల్కొనాల్సిందే.
